Bontmutsen, vodka, het Kremlin, White Summer Night season, het zwanenmeer, de bruine beer, witte, ijzige winters, Poesjkin en Lake Baikal. Добро пожаловать в Россию (welkom in Rusland)!

We zijn bij onze eerste stop van de Trans Mongolië Express aangekomen: Lake Baikal, het grootste en diepste zoetwatermeer ter wereld. Het meer bevat 20% van al het zoetwater op aarde. We bezoeken de plaatsen Listvyanka en Irkutsk in Siberië. Tot onze verbazing is het kraanwater in deze plaatsen – in tegenstelling tot de rest van Rusland – van goede kwaliteit. De grond zit hier vol mineralen, het water wordt direct uit het meer gepompt en is daarom drinkbaar. Dankbaar vullen we onze Dopper onder de kraan van onze homestay.

Het valt ons op dat elk huis in Listvyanka een waterput heeft. Anna, onze gastvrouw, vertelt ons dat dit is om in de winter, wanneer het meer helemaal bevroren is, alsnog het drinkwater op te kunnen pompen. ‘Als het niet bevroren is drinken we het water zelfs rechtstreeks uit het meer’. In de lokale supermarkt staan welgeteld vijf single-use plastic waterflessen van één merk (Baikal) te koop. ‘Meer water in de schappen is niet nodig’, vertelt de verkoopster ons, ‘niemand koopt waterflessen hier’. In gedachten zien we het gangpad met plastic waterflessen in onze supermarkt in Nederland voor ons. Waarom is dit assortiment zo groot als je in Nederland – net als in Listvyanka – water uit de kraan kunt drinken? Op de douche in onze homestay zit een water saver en elk huisje dat we zien, heeft een waterton of een systeem op het dak om regenwater op te vangen. De locals gaan, ondanks dat ze bij de grootste zoetwaterbron ter wereld wonen, heel bewust met drinkwater om.

Blij dat we midden in de natuur zijn beland, snuiven we de frisse lucht op terwijl we wandelen langs het kraakhelder blauwe meer. Waren we bij aankomst nog van plan om een duik te nemen, inmiddels hebben we ons bedacht. Uit Moskou reden we weg met 30 graden, maar die temperatuur heeft plaats gemaakt voor de Siberische herfst. En die is alles behalve warm. We gaan naar de skipiste. Mutsen op en winterjacks aan. De stoeltjeslift wordt speciaal voor ons in werking gezet, er is weinig toerisme in de herfst. We glijden over een landschap, zó bizar mooi. Zo ver je kan kijken, gaan er glooiende bergen in elkaar over, begroeid met groene, felgele en af en toe dieprode bomen. Daarachter zien we het meer liggen met een back drop van bergen met besneeuwde toppen. De natuurlijke afscheiding naar Mongolië, onze volgende stop.

 

Tijdens onze reis zien, ervaren en beleven we hoe er in andere landen en culturen wordt omgegaan met drinkwater en plastic afval. Elke maand delen wij van de bestemming waar wij ons dan bevinden wat ons geïnspireerd en/of verbaasd heeft. Deze artikelen zijn ook terug te vinden op www.dopper.com.